Χριστουγεννιάτικη Εκδήλωση στο Θραψανό Πεδιάδος

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου το απόγευμα, η Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση των κατηχητικών της Ενορίας Θραψανού Πεδιάδος στον Ιερό Ναό Τιμίου Σταυρού, παρουσία του Σεβ. Μητροπολίτου Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου κ. Ανδρέα.
Της εκδήλωσης προηγήθηκε ομιλία από τον εφημέριο της Ενορίας του π. Εμμανουήλ Τσικριτσάκη με θέμα: «Από την Γέννηση του Χριστού στην Ανάστασή του» και αμέσως μετά ακολούθησε, η χορωδία των νεανικών συνάξεων της Ενορίας Θραψανού, η οποία έψαλε Χριστουγεννιάτικους ύμνους και τραγούδησε κάλαντα από όλη την Ελλάδα και συντόνισε άρτια ο Χοράρχης κ. Βασίλειος Δαμιανάκης.
Την εορταστική εκδήλωση έκλεισε με λόγο επίκαιρο ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Ανδρέας, ευχαριστώντας ενθέρμως τους συντελεστές και τη χορωδία, για την προσπάθεια που κατέβαλαν και ευχήθηκε Χρόνια Πολλά και Καλά Χριστούγεννα.
Ακολούθησε κέρασμα στην αίθουσα της ενορίας από τους γονείς των παιδιών των νεανικών συνάξεων.

 

Ομιλία π. Εμμανουήλ Τσικριτσάκη (24/12/2018)

 

Ο Χριστός, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ο Υιός του Πατρός, έρχεται σήμερα εις τον κόσμο και γίνεται Υιός της Παρθένου και απειρογάμου Μαρίας. Θαύμα παράδοξο και μέγα. Ο αμήτωρ εκ Πατρός και απάτωρ εκ μητρός έρχεται σήμερα ως βρέφος μπροστά στους πνευματικούς μας οφθαλμούς. Ο εν σπηλαίω γεννηθείς και εν φάτνην ανακληθείς έρχεται δια την ημών σωτηρία δια να αναστήσει την πεσούσαν εικόνα του Αδάμ, να σώσει την αμυρωθήσαν ανθρωπίνην φύσιν του, να νικήσει δηλαδή τον θάνατον, ο οποίος ήταν συνέπεια της αμαρτίας των πρωτοπλάστων.
Αυτός είναι ο σκοπός της ανθρώπινης γεννήσεως του Χριστού. Αυτά είναι τα Χριστούγεννα. Αυτό προσπαθεί να μας πεί ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, όχι όμως με τρόπο ιστορικό αλλά βαθειά θεολογικό. Άλλωστε στην Εκκλησία δε προβάλλεται ο χρόνος, διότι είναι σημάδι της φθοράς, αλλά καταργείται με ένα αιώνιο σήμερα. Ξυπνάει η Ραχήλ, 15 ολόκληρους αιώνες μετά τον θάνατό της, όπου είναι θαμμένη στη Ραμά, κοντά στη Βηθλεέμ. Την καλεί για να κλάυσει τα παιδιά της. Την φέρνει στον 6ο αιώνα π. Χ. όπου στη Ραμά, είχε γίνει η συγκέντρωση των αιχμαλώτων απγόνων της, από τους Βαβυλωνίους, όπως λέει ο Προφήτης Ιερεμίας. Κλαίει όμως απαρηγόρητα, δε βρίσκει πουθενά παρηγοριά. Κλαίει και τα 14,000 νήπια. Αλλά έτσι έπρεπε να γίνει. Να φανερωθεί η διάσταση του θανάτου ως συνέπεια της αμαρτίας και από την άλλη μια γέννηση ενός παιδιού, του θείου βρέφους, όπου θα λυτρώσει την ανθρωπότητα ολόκληρη, από την ύπαρξη του θανάτου.
Η Ραχήλ παρομοιάζεται με την Παναγία, η οποία γεννάει σε προχωρημένη ηλικία τον αγαπητό υιό του Ιακώβ, τον Ιωσήφ. Έτσι ο Ιωσήφ στην παλαιά διαθήκη προεικονίζει το πρόσωπο του Χριστού, όπου είναι ο αγαπητός Υιός του Θεού Πατέρα. Έτσι λοιπόν ο ευαγγελιστής Ματθαίος αφήνει να εννοηθεί ότι η Ραχήλ, μέσα από την Παναγία, θα βρει παρηγοριά μονάχα στον Χριστό. Η γέννηση του είναι μια λύτρωση γι’ αυτήν. Μια λύτρωση από τον θάνατο ολόκληρου του γένους της και συνάμα της ανθρωπότητας. Και πως λυτρώνει ο Χριστός τον άνθρωπο από το θάνατο. Φυσικά με την Ανάστασή του.
Θα μπορούσαμε όμως να πούμε και το εξής. Η Ραχήλ συμβολίζει τον παλαιό άνθρωπο όπου κλαίει τους νηπίους  λογισμούς του Αδάμ. Αυτό περιγράφει και ο Απ. Παύλος όταν είμεθα νήπιοι εφρουρούμεθα από του νόμου. Περιμένει τον ερχομό του Χριστού για να τελειωθεί ο άνθρωπος με τη πίστη του εις Αυτόν. Άλλωστε και η άλογη φύση, τα ζώα δηλ. όπου συμμετέχουν στη γέννηση του θεανθρώπου μαρτυρούν την αλογία, τον ξεπεσμό δηλαδή της ανθρώπινης φύσεως. Έτσι έρχεται ο Λόγος του Θεού για να επαναφέρει την εικόνα του Αδάμ εις το πρότερον κάλλος.
Κλείνοντας θα ήθελα να αφυπνίσω τις συνειδήσεις μας, λέγοντας ότι η Ραχήλ κλαίει και σήμερα. Κλαίει τον σύγχρονο άνθρωπο, όπου δεν αφήνει τον Χριστό να γεννηθεί μέσα στη ζωή του. Κλαίει τον σύγχρονο θάνατο, προϊόν της αμαρτίας. Κλαίει τα παιδιά των εκτρώσεων, τα παιδιά των μεταναστών όπου πνίγονται στη θάλασσα, τα παιδιά που λιμοκτονούν από την πείνα, τα παιδιά που σκοτώνονται στα τροχαία, στα ναρκωτικά και φθείρονται μέσα στην αμαρτία.
Ας αφήσουμε φέτος το Χριστό να γεννηθεί στις καρδιές μας για να οδηγηθούμε στην ανάσταση των παθών μας και στη σωτηρία μας, χωρίς Γέννηση δεν υπάρχει Ανάσταση.
Χριστός ετέχθη – Χριστός Ανέστη. Αμήν