ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΛΑΜΠΗΣ, ΣΥΒΡΙΤΟΥ ΚΑΙ ΣΦΑΚΙΩΝ
Ἀντιφώνηση κατά τήν Ἔκτακτη Συνεδρία τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης στό Ἡράκλειο στίς 2 Ἰανουαρίου 2019
Σεβασμιώτατε Ἅγιε Πρόεδρε,
Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀδελφοί,
Μέ σεβασμό πολύ πρός ὅλους ἐσᾶς καί μέ ἀγάπη ἀνυπόκριτη ἀπευθύνω ἐγκάρδιες ἀδελφικές Εὐχές γιά τήν ἁγία περίοδο πού διερχόμεθα.
Ἔμεινα κατάπληκτος καί ἀπορημένος γιά τήν ἔκτακτη αὐτή Συνοδική Συνεδρία μας ἐν μέσῳ τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου. Ἐγνώρισα τήν αἰτία αὐτῆς τῆς Ἐκκλησιαστικῆς ἀπόφασης, ἀλλά δέν ἀναπαύθηκα. Ἤμουνα ἀφοσιωμένος δτή Θ. Λατρεία, στήν προσευχή καί στις συναντήσεις μου μέ ἐμπερίστατους ἀδελφούς μας, πού αὐτή τήν περίοδο τῶν Ἑορτῶν ἤθελαν τήν Ἐκκλησία πιό κοντά τους, γιά ἕνα παρήγορο λόγο, γιά μιά στήριξη στήν ἀπόγνωσή τους, γιά μιά ἐνδυνάμωση τῆς πίστης καί τῆς ἐλπίδας τους μέ Μοναδικό Πρόσωπο τόν Γεννηθέντα Θεάνθρωπο.
Καί ἐξομολογοῦμαι μέ παρρησία ἐνώπιον τῆς ἀγάπης σας: Γιατί αὐτή ἡ ἀπόσπαση ἀπό τήν εἰρήνη τῆς καρδιᾶς μου καί ἀπό τήν βεβαιότητα τῆς πίστης μου, ὅτι Ἐκεῖνος πού δέχθηκε τήν ἀνθρώπινη φύση θά συμπληρώσει τήν ὁποιαδήποτε ἔλλειψη ἀπό τίς δικές μας δίκαιες καί δυναμικές παρεμβάσεις γιά ὅσα οἱ σκοτεινές δυνάμεις ἐπεχείρησαν καί ἐπιχειροῦν εἰς βάρος τῆς Ἐκκλησίας μας καί τῶν ἑλληνορθοδόξων παραδόσεών μας;
Μήπως, ἀγαπημένοι ἀδελφοί, δέν θά ἦταν πιό πρόσφορο γιά τή Θεία ἀγάπη καί δύναμη, νά ἀφιερωθεῖ μιά ἡμέρα ἀπό τίς ἑορταστικές ἡμέρες τῆς περιόδου αὐτῆς σέ προσευχή ἰσχυρή καί μέ βεβαιότητα τῆς Θείας ἀντίληψης, προκειμένου νά πιστέψομε ὅτι αὐτή ἡ ἀρχιερατική συμπροσευχή θά ἔφθανε στό θρόνο τοῦ Δυνατοῦ, γιά μιά πληρέστερη ἱκανοποιητική προσπάθεια;
Καί δέν ἐννοῶ κάποια Σύναξη ὅλων μας, ἀλλά ἡ ἀφιέρωση γιά προσευχή νά γίνει τήν ἴδια ἡμέρα, στό χῶρο πού ὁ καθένας μας ἀναπαύεται περισσότερο.
Ἀπό τήν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας γνωρίζομε ὅτι σέ δύσκολους καιρούς προσέτρεχαν ὅλοι σέ προσευχή, σέ μετάνοια, σέ ἐπαναπροσδιορισμό τῶν σχέσεων μέ τόν Οὐρανό.
Ἐγώ προσωπικά ἅγιοι ἀδελφοί, δέχθηκα, τελικά νά προσέλθω σήμερα
στον ἱερό τοῦτο χῶρο μόνο γιά τήν ἑνότητα τῆς Συνόδου μας καί γιά νά ξαναδῶ τά σεβαστά καί ἀγαπημένα πρόσωπά σας σέ περίοδο κοσμοσωτήριων Ἑορτῶν.
Τά ὁλίγα πού ἀνέφερα ἐνώπιόν σας, δέν θεώρησα οὐδέποτε ὅτι θέλησα νά διδάξω. Μόνο ἐξομολογήθηκα τή θέση μου ὡς ἰσότιμο Μέλος αὐτῆς τῆς Ἱερᾶς Ἀδελφότητάς μας. Καί βέβαια γνωρίζω ὅτι ὅσα ἀποφασίσομε δέν θά τά δεχθοῦν αὐτοί πού ἑτοιμάζουν τήν καταστροφή. Ὁ Δίκαιος ὅμως καί παντοδύναμος Ἀρχηγός τῆς Ἐκκλησίας μας π ι σ τ ε ύ ω ὅτι δέν θά ἀφήσει Αὐτήν εἰς ἀπώλεια, ἀλλά ὅτι ἁπλά πιθανῶς θά ἐπιτρέψει κάποια δοκιμασία, γιά νά γίνομε ὅλοι καλύτεροι στή σχέση μας μέ Αὐτόν. Ἄλλωστε εἶναι γεγονός ἀναμφισβήτητο, ὅτι πάντοτε ὅταν ἡ Ἐκκλησία διώκεται, ἐξέρχεται ἀπό τή δοκιμασία ἰσχυρότερη.
Εὔχομαι μέ τήν πίστη αὐτή, νά ὁλοκληρώσομε τίς προσπάθειές μας μέ εἰρήνη, ἐλπίδα καί προσδοκία πού φέρνει Ἐκεῖνος στον Ὁποῖο ἀναφερόμεθα πάντοτε.