Μ Η Ν Υ Μ Α Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Γ Ε Ν Ν Ω Ν
†Ὁ Μητροπολίτης Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί Βιάννου
Ἀνδρέας
Πρός τό εὐσεβές πλήρωμα τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
«Θεός ὤν εἰρήνης… εἰρήνην παρεχόμενον, ἀπέστειλας ἡμῖν& ὅθεν θεογνωσίας, πρός φῶς ὁδηγηθέντες…»
(©δή Ε΄ Καταβασιῶν Χριστουγέννων)
Ἀδελφοί μου πεφιλημένοι καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Ὁ Χριστός γεννᾶται εἰς τήν γῆ διά νά γνωρίσουμε οἱ ἄνθρωποι τόν Θεό, διά νά ἀποκτήσουμε, μέ τήν ἐγκαταβίωση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τήν ὑπόστασή μας, Θεογνωσία καί νά ἐπικρατήσει ἡ εἰρήνη εἰς τίς καρδιές μας καί εἰς τόν κόσμο. Γι’ αὐτό καί οἱ ἄγγελοι, ὁ ἀγαθός πνευματικός «κόσμος» τοῦ οὐρανοῦ, πού βρίσκονται σέ ἀέναη, σέ ἀκατάπαυστη κοινωνία, σχέση καί ἀναφορά μέ τόν κόσμο τῆς γῆς, ἐπειδή ἔχουν εἰρήνη, ψέλνουν καί αὐτή τήν χρονιά τό «ἐπί γῆς εἰρήνη».
Ὅμως, ἡ εἰρήνη εἶναι ὁ καρπός, τό ἀποτέλεσμα, ἡ συνέπεια, τό πνευματικό βραβεῖο τῆς Θεογνωσίας, τῆς θέας καί θεωρίας τοῦ Θεϊκοῦ φωτός. Οἱ ἄνθρωποι παλαιότερα, ἀλλά καί στίς ἡμέρες μας, εὔχονται συνήθως εἰς τούς νέους νά εἶναι καλοφώτιστοι, εἴτε διότι γνωρίζουν τήν χάρη τῶν φωτισμένων ἀνθρώπων ἤ γιατί ἔχουν οἱ ἴδιοι γνώση τοῦ Θείου φωτισμοῦ. Τό πλησίασμα, ἡ σχέση καί ἐπικοινωνία μέ ἀνθρώπους φωτισμένους, ὄχι μέ τά κοσμικά φῶτα καί τούς ἀκαδημαϊκούς ἤ ἄλλους τίτλους τοῦ κόσμου τούτου, ἀλλά μέ τό Θεῖον φῶς, «τό φῶς τό ἀπρόσιτον», δημιουργεῖ Θεία αἴσθηση καί ἁγιοπνευματική ἐμπειρία.
Μακράν τῆς Θεογνωσίας, ἡ προσωπική καί συλλογική ἰδιοτέλεια τῶν ὀργανωμένων καί μεθοδευμένων συμφερόντων, ἀπό ἄτομα καί ὁμάδες, ὁδηγεῖ εἰς τόν ἑορτασμόν τῶν ἐφετινῶν Χριστουγέννων μέ πολέμους, μέ αἰχμαλωσίες, μέ σφαγές, μέ αἷμα ἀθώων ἀνθρώπων καί παιδιῶν, μέ ἐξαθλιωμένους καί πεινασμένους πρόσφυγες καί μετανάστες. Ζοῦμε τά Χριστούγεννα διά μία ἀκόμα χρονιά μέ δάκρυα, πόνο, θλίψη, κατάθλιψη, ὄχι ὅμως καί μέ ἀπόγνωση.
Διότι, ἀπό τόν Θεό τῆς εἰρήνης, «Θεός ὤν εἰρήνης… εἰρήνην παρεχόμενον, ἀπέστειλας ἡμῖν», εἰσέρχεται εἰς τόν κόσμο καί γεννᾶται ἀπό τήν Παναγία μας ὁ Ἰησοῦς Χριστός «… τό φῶς τό ἀληθινόν, τό φωτίζον καί ἁγιάζον πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμον…» διά νά «…φρουρήσει τάς καρδίας ὑμῶν καί τά νοήματα ὑμῶν…» (Φιλιπ. 4,7), μέ τήν εἰρήνην τήν «…ὑπερέχουσα πάντα νοῦν…» (Φιλιπ. 4,7).
Προϋπόθεση ὅμως τῆς πνευματικῆς αὐτῆς εἰρήνης εἶναι ἡ Θεογνωσία. Ἀπό τήν Θεογνωσία ἐκπηγάζει καί τῆς Θεογνωσίας συνέπεια καί ἀποτέλεσμα εἶναι ἡ κοινωνική εἰρήνη. Ἡ Θεογνωσία εἶναι καρπός καί μπορεῖ νά τόν παράξει ὁ κάθε ἄνθρωπος, πού εἶναι βαπτισμένος Ὀρθόδοξος χριστιανός. Ἡ Θεογνωσία εἶναι πνευματική κατάσταση, πού φέρνει τήν εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ εἰς τήν γῆ.
Ἡ προσευχητική μας χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία, ἐδῶ σ’ αὐτή τήν Ἐκκλησία, ἀλλά καί σέ κάθε Ἐκκλησία, ἡ προηγηθεῖσα χριστουγεννιάτικη νηστεία, ἡ ἐξομολόγηση, ἡ φιλανθρωπία καί ἡ ἐλεημοσύνη, ἡ Θεία κοινωνία, ὁδηγοῦν τά βήματά μας, τούς λογισμούς μας καί τίς σκέψεις μας, εἰς τήν μετάνοια καί τήν προσευχή, διά νά δεχθοῦμε τήν δωρεά τῆς Θεογνωσίας, τῆς γνώσης δηλαδή τοῦ Θεοῦ, μέ τούς ὀντολογικούς βέβαια περιορισμούς τοῦ ἀνθρωπίνου μυαλοῦ, πού εἶναι πεπερασμένο.
Ἡ ἐν Χριστῷ Θεογνωσία ἐπιφέρει εἰς τήν προσωπική, συλλογική καί κοινωνική καθημερινότητα, εἰς τήν ὑπόστασή μας, τήν εἰρήνη τῆς χάριτος καί τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ, τήν εἰρήνη τοῦ Παρακλήτου, τήν εἰρήνη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Μέ τήν Θεογνωσία, μέ τήν προσωπική καί τήν συλλογική Θεογνωσία, θά οἰκοδομήσουμε τήν κοινωνική εἰρήνη, ὡς καρπό τῆς ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι μυστικῆς ἑνώσεως τοῦ Θεοῦ μέ τόν ἄνθρωπο καί τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου μέ τόν Θεό. Διότι, πλέον, κατά τόν Ἅγιο Μακάριο τόν Αἰγύπτιο, ἡ ἐν Θεογνωσίᾳ ψυχή «…ἀποκαθαρισθεῖσα καί τῷ Παρακλήτῳ Πνεύματι… ἑνωθεῖσα… ὅλη φῶς,… ὅλον ἀγάπη… ὅλον ἀγαθότης καί χρηστότης γίνεται» (P.G. 34, 641).
Πατέρες καί ἀδελφοί, χριστιανοί καί χριστιανές!
Εὔχομαι ἡ χάρη τοῦ τεχθέντος Κυρίου μας, μέ τόν προσωπικό μας ἀγώνα, νά μᾶς ὁδηγήσει εἰς τήν Θεογνωσία, διά νά ἔλθει ἡ εἰρήνη Του εἰς τίς καρδιές μας καί εἰς τόν κόσμο ὅλο. «Αὐτός δέ ὁ Κύριος τῆς εἰρήνης δ¥η ὑμῖν τήν εἰρήνην διά παντός ἐν παντί τρόπῳ» (Β΄Θεσ. 3,16).
Καλά Χριστούγεννα! Καλή Χρονιά!
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2018
Διάπυρος πρός τόν τεχθέντα καί ἐπιφανέντα Κύριον
εὐχέτης πάντων Ὑμῶν
†Ο ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙΟΥ, ΚΑΣΤΕΛΛΙΟΥ ΚΑΙ ΒΙΑΝΝΟΥ
Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ