Την 26η Δεκεμβρίου, εορτή της Συνάξεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, ο Σεβ. Ποιμενάρχης κ. Ανδρέας τέλεσε την Θεία Λειτουργία στο παρεκκλήσιο του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Ανδρέα Αρχιεπισκόπου Κρήτης του Ιεροσολυμίτου στο Αρκαλοχώρι συμπαραστατούμενος από τον Πρωτοπρεσβύτερο του Οικουμενικού Θρόνου Μιχαήλ Κανιαδάκη.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε εκτενώς στη σημασία της εορτής, υπογραμμίζοντας το μείζονα ρόλο που διαδραμάτισε η Παναγία μας στο μυστήριο της Θείας Οικονομίας, γι΄αυτό και η Αγία μας Εκκλησία τοποθέτησε την εορτή της Συνάξεως την επαύριο των Χριστουγέννων.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος Τέλεσε τρισάγιο στη μνήμη του αοιδήμου Μητροπολίτη Λαγκαδά κυρού Ιωάννη για την συμπλήρωση 40 ημερών από την εις Κύριον εκδημία του και του μακαριστού Δημητρίου Χιώτη, πατρός του Αρχιμ. Ιεροθέου Χιώτη, όπου εκοιμήθη σήμερα το πρωί.
Τρισάγιο στη μνήνη του Λαγκαδά Ιωάννη από τον Αρκαλοχωρίου Ανδρέα.
« Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοί ἐλεηθήσονται»
Η εις Κύριον εκδημία του αείμνηστου και αγαπητού αδελφού Ιωάννου αρχιερέως, μας υπενθυμίζει το «Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται» (Ματθ. 5,7).
Πολλές οι αρετές του μακαρία τη λήξει Μητροπολίτη Λαγκαδά Ιωάννη, αλλ’ όμως η αρετή της ελεημοσύνης, της πολύμορφης συμπαράστασης, της ανακούφισης από δυσπραγίες οικονομικές, της ιατρικής βοήθειας, της φιλοξενίας σε εκκλησιαστικούς χώρους, της σίτισης, υπήρξε η διαρκής και αδιάλειπτος μέριμνα της καρδιάς του, από τους χρόνους που οικοδομούσε τον Άγιο Κύριλλο και Μεθόδιο με την ευλογία του Γέροντός του, του φιλάγιου Θεσσαλονίκης Παντελεήμονος.
Φοιτητές, μοναχοί, κληρικοί, νέοι άνθρωποι, όλοι ανεξαιρέτως ενθυμούνται μετ’ ευγνωμοσύνης την αγάπη, τη μέριμνα και το ενδιαφέρον του μακαριστού Ιωάννη, για τα πρόσωπά τους. Οι πλείονες άγνωστοι είχαν την πρώτη συνάντηση μαζί Του, αλλά αναφέρονται με σεβασμό στην πολύμορφη έκφραση της αγάπης και του ενδιαφέροντός αυτού του ξεχωριστού κληρικού και ιεράρχου.
Δραστήριος, δημιουργικός, συγχωρητικός, με σοβαρό έργο. Κορωνίδα του η ανέγερση του Ναού των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου. Φιλακόλουθος και φιλομόναχος, Ιβηρίτης, υπό τη σκέπη της Παναγίας της Πορταϊτισσας, ηρπάγη εις τον ουρανό, αιφνίδια και απροσδόκητα, για να αρχίσουν να ομιλούν για τις δωρεές του Παρακλήτου που σκήνωσαν, ανεκλάλητα από τον ίδιο, στην καρδιά Του.
Το δημιουργικό έργο Του το συνέχισε στη Μητρόπολη Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης για μία δεκαετία (2010-2020). Αδόκητα και αναπάντεχα ηρπάγη εις τους ουρανούς, υπό του Δομήτορος Κυρίου μας, η μακαρία ανεξίκακη και ελεημονούσα ψυχή του, εν μέσω αγαθών αναμνήσεων από την επίγεια πορεία του αδελφού αρχιερέως κυρού Ιωάννου.
Όπως πρόσφατα έγγραψε και ο Γέροντας Βασίλειος Ιβηρίτης:
«Αυτά που κήρυττε με τα λόγια, τα εφάρμοσε με τα έργα μέχρι τέλους. Αυτός που φρόντιζε όλους, δεν κούρασε κανένα με τη δική του αρρώστια. Μπήκε στο νοσοκομείο και, ενώ πάλευε με την ασθένεια που του έπνιγε την αναπνοή, είχε το τηλέφωνο ανοιχτό. Άκουγε τις ανάγκες του κόσμου. Έδιδε λύσεις στα προβλήματα χωρίς να αναφέρει ούτε που βρίσκεται, ούτε σε ποιά κατάσταση ήταν η υγεία του. Ρύθμιζε όλα τα θέματα μέχρι Σάββατο βράδυ. Και εκείνοι που τον άκουγαν να δίδει κατευθύνσεις για θέματα της Κυριακής, πληροφορήθηκαν την ίδια μέρα ότι ο επίσκοπός τους, ο Μητροπολίτης Λαγκαδά Ιωάννης, εκοιμήθη.
Έφυγε απότομα και μένει για πάντα μια πνευματική παρηγοριά. Ήταν μιά παρουσία δράσεως και προσφοράς αγάπης και αποκαλύπτεται υπόδειγμα σιωπής και σεμνότητος. Δεν σχολιάζομε την αναχώρηση αλλά απολαμβάνομε την ευλογία της παρουσίας του.»
Εκζητούμε τάς ευχάς του και τας προσευχάς του από το ουράνιο θυσιαστήριο και δεόμεθα όπως Κύριος ο Θεός αναπαύσει την ψυχή του λίαν τετιμημένου και βεβαστού αδελφού Ιωάννου και κατατάξει αυτήν εν σκηναίς δικαίων και εν χώρα ζώντων.
