Φώτης Κόντογλου: Κωνσταντίνος Παλαιολόγος. (Σύλλογος προς διάδοσιν της Εθνικής Μουσικής).
Η φοβερή είδηση πως η «Πόλις εάλω» θα μπορούσε να αποτελεί την πιο πικρή ιστορική είδηση του Ελληνισμού και της Ρωμηοσύνης αν ήταν μονοσήμαντη! Δηλαδή εάλω και τέλος! Όλα τελείωσαν!Και να που τίποτε δεν τελείωσε και ας άρχιζαν μαύρα χρόνια, φωτιά και καμίνι, κάμινος για να ξεσκαρτάρει τι διέσωζε, εκτός από την Κωνσταντίνου Πόλη, και ο κάθε Ρωμιός μέσα του από την Πόλη.Γιατί η Πόλη ήταν η Βασιλεύουσα και ο κάθε Ρωμιός υπήρχε ως πολίτης της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και βασίλευε και αυτός ως πολίτης του κέντρου αυτού. Ακόμη και αν βρισκόταν παράμερα, απόκεντρα.Και να, όμως, που στις 29 Μαΐου του 1453 το κέντρο εάλω! Η απόλυτη συμφορά αν η Πόλη τους αλωνόταν «τελεσιδίκως»!Όπως και να ‘χει, δύσκολα θα επέτρεπαν στον εαυτό τους να πέσει η θεοφρούρητος Πόλη. Θα την υπερασπίζονταν ακόμη και αν βρίσκονταν χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά της. Γιατί η Πόλη ήταν μέσα τους καστροφρούρητη, περιφρουρημένη, και οι ίδιοι προμαχούσαν γι’ αυτήν και την περιέσωζαν!Και ήταν πράγματι θεοφρούρητη! Το μόνο σίγουρο! Και το σημαντικότερο είναι πως δεν περίμεναν να φτάσει ποτέ καμία βοήθεια και από πουθενά! Αυτοί αρκούσαν και περίσσευαν!Και μετά την σαφή απάντηση του τελευταίου αυτοκράτορα, αν όχι του Πρώτου μετά τον Πρώτο, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου προς τον Μωάμεθ πως: «Το δε την πόλιν σοι δούναι ουκ εμόν εστίν ούτ’ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη», ο λόγος αυτός οχύρωσε την Πόλη και την κατέστησε άπαρτη! Κανένας πλέον δεν μπορούσε να την παραδώσει!Και κάτι το οποίο δεν παραδίδεται αυτοβούλως ποτέ δεν αλώνεται, δεν κυριεύεται, δεν κατακτάται!Και έτσι κάθε Ρωμηός και Έλλην κατάλαβε ποιο ρόλο έπρεπε να αναλάβει! Ο κάθε ένας και η κάθε μία ήταν πλέον ένας τελευταίος αυτοκράτορας! Και κατά συνέπειαν Πρώτος μεταξύ Πρώτων! Και καμάρωναν!Και να που τώρα μετά το πάρσιμο της Πόλης άρχιζε η πραγματική πολιορκία!Ένα πραγματικό ιστορικό, αλλά και υπαρξιακό και τελείως οντολογικό θρίλερ για το γένος! Και ήταν πιθανόν να είναι η τελευταία πολιορκία και η πραγματική άλωση που θα έφερνε τώρα το μονοδιάστατο «εάλω η Πόλις»!Το οικόσημο της Κωνσταντίνου Πόλης άλλαζε. Τον σταυρό της οικειοθελούς σταύρωσης, προσφοράς και αγάπης στον άνθρωπο και τον κόσμο διαδεχόταν το μισοφέγγαρο της διά πυρός και σιδήρου… προκοπής! Μια στυγνή βιαιοπραγική πολεμική μηχανή ως θρησκεία και τελικά ένα αιμοδιψές αυτοκρατορικό μόρφωμα για τους δικούς του. Όλοι άλλοι ήταν πολίτες δεύτερης τάξης!Ανάμεσα, όμως, στους πολιορκητές της Κωνσταντινούπολης υπήρχαν και πάρα πολλοί χριστιανοί που πράγματι μέσα σ’ αυτούς είχε αλωθεί από καιρό και οριστικά η Πόλη! Ποιο οριστικά δεν γινόταν. Στην ουσία ήταν σκλάβοι και εμφορούνταν από την αρετή της πολεμικής ορδής που δεν ήταν τίποτε άλλο από το πλιάτσικο!Μια διαρκούς… αρετής που ανθεί και στις μέρες στην κυπριακή ΑΟΖ, στις απειλές για κατάληψη ελληνικών νησιών της καταγάλανης πατρίδας μας και όχι της δήθεν δικής τους «γαλάζιας πατρίδας»!
Δημοσίευση: ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ