Εξόδιος ακολουθία μακαριστού Πρωτοπρεσβυτέρου Ιωάννου Πιτταροκοίλη.

Την Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου 2023, εξεδήμησεν εις Κύριον ο συνταξιούχος ιερέας και πρώην εφημέριος της Ενορίας Λαγούτας, Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Πιτταροκοίλης σε ηλικία 89 ετών.

Την επομένη, 28 Δεκεμβρίου αφού τελέστηκε Θεία Λειτουργία έμπροσθεν του σκηνώματος, προεξάρχοντος του Πανοσ. Αρχιμ. Επιφανίου Ζαχαράκη, Πρωτοσυγκέλλου της Καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως, ακολούθησε η εξόδιος ακολουθία του αοιδίμου Ιερέως, στην Λαγούτα Μονοφατσίου από τον Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Ανδρέα και τη συμμετοχή κληρικών της ευρύτερης περιοχής.

Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας, εκφώνησε επικήδειο λόγο, αναφέρθηκε στην όλη βιοτή και ιερατική διακονία του πρότυπου και αυθεντικού κληρικού, εξέφρασε την κατ’ άνθρωπον θλίψη της τοπικής Εκκλησίας και ευχήθηκε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός να τον κατατάξει εν σκηναίς Αγίων και Δικαίων.

Στην συνέχεια, ακολούθησαν ομιλίες και ανεγνώστηκαν ψηφίσματα. Ανάμεσα στο πολυπληθές εκκλησίασμα παρέστησαν ο Δήμαρχος Μινώα Πεδιάδος κ. Βασίλης Κεγκέρογλου και οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι κ. Γιώργος Αλεξάκης και κ. Γεωργία Μηλάκη.

Τέλος, ο σεπτός Ποιμενάρχης μας, μετέβη στο κοιμητήριο της ενορίας όπου πραγματοποιήθηκε η ταφή.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Ιερέας πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Πιτταροκοίλης, γνωστός ως Παπα Γιάννης, γεννήθηκε στο Ψυχρό Λασιθίου το 1934. Τελείωσε το εξατάξιο γυμνάσιο Καστελλίου. Εισήχθη πρώτος στην Ιερατική Σχολή Κρήτης στα Χανιά.

Χειροτονήθηκε Διάκονος στην Ιερά Μονή Καλυβιανής στις 13-04-1960 και τέσσερις μέρες αργότερα, 17-04-1960 χειροτονήτε Πρεσβύτερος υπό τον Μακαριστό τότε Μητροπολίτη Γορτύνης και Αρκαδίας και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κυρό Τιμόθεο στην ενορία Λαγούτα- Βακιώτες, την οποία υπηρέτησε για 47 χρόνια με αφοσίωση και πίστη.

Σε ηλικία 40 ετών εισήχθη στην Θεολογική Σχολή Αθηνών απο όπου και αποφοίτησε λαμβάνοντας το πτυχίο της Θεολογίας.

Στις 1 Ιουλίου 2002, χειροθετήθηκε πρωτοπρεσβύτερος υπό τον Σεβ. Μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου κ. Ανδρέα.

Ο καλλίφωνος παπαγιάννης γαλήνευε το εκκλησίασμα με την μελωδική του ψαλμωδία. Είχε την χαρά να αποκτήσει μαζί με την παπαδιά του, Αικατερίνη Πιτταροκοίλη το γένος Κουμάκη οικογένεια με έξι παιδιά, 27 εγγόνια και τρία δισέγγονα.

Απλός, προσιτός, γελαστός, καταδεκτικός με σεβασμό και αγάπη προς όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης. Πλούτος της ζωής του ήταν η οικογένειά του. Τα παιδιά του τα μεγάλωσε με πίστη και φόβο Θεού.

Από μικρά έμαθαν όλα να ψάλλουν και να βοηθούν στην τέλεση των Ιερών ακολουθιών, δίνοντάς τους τις αρχές της πίστεώς μας και επαναλάμβανε συνεχώς να έχουν πίστη στο Θεό, να είναι ενωμένοι και να μην ξεχνούν ότι το άδικο δεν ευλογείται.

Ακολουθεί ο επικήδειος λόγος του υιού του μακαριστού Πρωτοπρ. Ιωάννου Πιτταροκοίλη

Αγαπημένε μας πατέρα,

Είμαστε όλοι εδώ να σε αποχαιρετήσουμε και να προσευχηθούμε για την ανάπαυση της ψυχής σου, προεξάρχοντος του Μητροπολίτη μας κυρίου κυρίου Ανδρέα, συνοδεία ιερέων. Μαζί μας οι ενορίτες σου που διακόνισσες για πάνω από 40 χρόνια. Μέσω του εκκλησιαστικού συμβουλίου και του πολιτιστικού συλλόγου σε τίμησαν αρκετές φορές για την προσφορά σου στην ενορία. Φίλοι, γνωστοί, συγγενείς. Τα 6 παιδιά σου τα 14 εγγόνια και τα τρία δισέγγονά σου που τόσο αγαπούσες και συμβούλευες με πατρική στοργή. Ξεκίνησες να ψάλλεις από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού στην εκκλησία του ψυχρού στον τόπο καταγωγής σου αλλά και σε διπλανά χωριά κάθε Κυριακή και τις εορτές. Διένυες μεγάλες αποστάσεις με τα πόδια με βροχή κρύο ζέστη η χιόνι για να πας στα διπλανά χωριά για να βοηθάς τους ιερείς να γίνει η θεία λειτουργία για να μην μείνουν οι πιστοί χωρίς την ευλογία του θεού.

Το ίδιο έκανες πατέρα μας και όταν τοποθετήθηκες στην ενορία Λαγούτας και Βακιωτών. Αξέχαστη εικόνα να πηγαίνεις στις Βακιώτες έχοντας για μεταφορικό μέσο ένα γαϊδουράκι με μία πατανία κι εμείς μικρά παιδιά να βαδίζουμε κοντά σου με δύσκολες καιρικές συνθήκες. Δεν ήθελες να στερηθούν οι ενορίτες στις Βακιώτες την λειτουργία και την ευλογία του θεού.

Άριστος στο σχολείο τελείωσες το εξατάξιο γυμνάσιο Καστελλίου και εισήχθης πρώτος στην ιερατική σχολή Κρήτης. Τόλμησες και κατάφερες να τελειώσεις την θεολογική σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών σε μεγάλη ηλικία έχοντας ήδη έξι παιδιά, με τη βοήθεια βέβαια της μητέρας μας και πρεσβυτέρας σου.

Αυστηρός στις προτροπές και στις συμβουλές σου. Κάθε παιδί έχει να θυμάται και μία συμβουλή σου:

να μάθετε παιδιά μου γράμματα – να είστε ενωμένοι και εργατικοί – να κάνετε το καλό χωρίς να περιμένετε αντάλλαγμα, να θυμάστε πάντα ότι «το άδικο δεν ευλογείται». Να έχετε την ευχή μου και καλή πρόοδο.

Έτσι μπόρεσες να χαρείς από την πρόοδο όλων μας και να δεις τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου να πετυχαίνουν επαγγελματικά, επιστημονικά, αθλητικά, αλλά κυρίως κοινωνικά.

Ένιωθες ευτυχισμένος που τα παιδιά σου και κυρίως τα εγγόνια σου διέπρεπαν στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Ένιωθες μεγάλη χαρά ήθελες πολύ την πρόοδο τους. Δεν επιζητούσες ποτέ τον υλικό πλούτο αλλά τον πλούτο της προόδου και της αγωγής. Φιλότιμος και φιλόξενος δεν αρνήθηκες ποτέ την φιλοξενία σου σε πλούσιο ή φτωχό.

Αναρωτιούνται πολλοί πως τα κατάφερες να μεγαλώσεις 6 παιδιά και να γευτείς τόσες πολλές χαρές, που βρήκατε τόση δύναμη εσύ και η παπαδιά σου.

Μα με την βαθιά πίστη σου στο θεό. Σε θυμόμαστε να προσεύχεσαι αδιάκοπα. Ποτέ δεν ξεκινούσες καμιά απολύτως εργασία χωρίς πρώτα να προσευχηθείς και να επικαλεστείς τη θεία δύναμη όπως έλεγες.

Η πίστη, η ευλάβεια, η αφοσίωση και η προσήλωση σου στην εκκλησία, όπως και η μελωδική ψαλμωδία σου που γαλήνευε το εκκλησίασμα ήταν στοιχεία που σε χαρακτήριζαν.

Τώρα πατέρα θα προσευχόμαστε εμείς στον Τριαδικό μας θεό για την ανάπαυση της ψυχής σου, μέχρι που θα έρθει η ώρα να βρεθούμε όλοι κοντά του την ώρα της κρίσεως.

Μόνο ο θεός και πατέρας όλων μας είναι εκείνος που μπορεί να μας κρίνει, να μας συγχωρήσει, και να μας αναπαύσει κοντά του.

Αιωνία θα είναι η μνήμη σου στην σκέψη μας, σε ευχαριστούμε για ότι μας προσέφερες.

Ας είναι Αιωνία η μνήμη σου και η ευχή σου οδηγός μας.