Eκοιμήθη την 1η Ιουνίου o πατέρας του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Δορυλαίου κ. Δαμασκηνού Καθηγουμένου της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αγίας Τριάδος των Τζαγκαρόλων και Πρωτοσυγκελλεύοντος της Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου.
Η Εξόδιος Ακολουθία τελέστηκε την Τρίτη 2 Ιουνίου στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Πλατανιά, όπου προεξήρχε ο Σεβ. Μητροπολίτης Τρίκκης κ. Χρυσόστομος με την συμμετοχή των Σεβ. Μητροπολιτών Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Ευγενίου, του οικείου Ποιμενάρχου Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνού, Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Κυρίλλου και των Θεοφιλ. Επισκόπων Κνωσού κ. Προδρόμου, ο οποίος εκπροσώπησε τον Σεβ. Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ. Ειρηναίο και Ευμενείας κ. Ειρηναίου, Καθηγουμένου της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Κυρίας των Αγγέλων Γουβερνέτου.
Στην εξόδιο Ακολουθία την Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη Κύριο Κύριο Βαρθολομαίο εκπροσώπησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Ανδρέας.
Λόγος Σεβ. Μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου κ. Ανδρέα
Θεοφιλέστατε Επίσκοπε Κνωσού κ. Πρόδρομε εκπρόσωπε του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ. Ειρηναίου, Προέδρου της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας Κρήτης,
Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Κυδωνίας και Αποκορώνου,Θεοπρόβλητε Ποιμενάρχα της Θεοσώστου ταύτης Επαρχίας, κ. Δαμασκηνέ,
Σεβασμιώτατοι άγιοι Αρχιερείς,
Κύριε πρ. Υπουργέ,
Κύριε Αντιπεριφερειάρχα,
Κύριοι Δήμαρχοι πρώην και νυν,
Άγιοι Πρωτοσύγκελλοι, Καθηγούμενοι, Πατέρες και αδελφοί, Γερόντισσες, χριστιανοί και χριστιανές,
Ως εκπρόσωπος της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού μας Πατριάρχου ΚυρίουΚυρίου Βαρθολομαίου, εις την εξόδιο ακολουθία του αειμνήστου Θεοχάρη Λιονάκη, μεταφέρω τις ευχές και τις προσευχές του Πατριάρχουμας, δια την ανάπαυση της ψυχής του αδελφού μας Θεοχάρη και τα εγκάρδια συλλυπητήριά Του εις τον αγαπητό μου αδελφό Επίσκοπο Δορυλαίου κ. Δαμασκηνό, Καθηγούμενο της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αγίας Τριάδος Τζαγκαρόλων Χανίων και Πρωτοσυγκελλεύοντα εις την Ιερά Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου.
Συλλυπείται ο Παναγιώτατος, μετά του Θεοφιλεστάτου, την μητέρα του κα Νίκη, την αδελφή του κα Κλειώ και όλους τους οικείους, συγγενείς και φίλους του σπουδαίου και ξεχωριστού αυτού ανθρώπου, που υπήρξε πολύτιμος, πατέρας, οικογενειάρχης και αδελφός, με πέντε αδελφές.
Αφειδώλευτα, με τον πλατυσμό της καρδιάς του, σκορπούσε την αγάπη του, ως ήλιος δικαιοσύνης, στην γυναίκα του, στα παιδιά του, στους συγγενείς, στους φίλους, στους συνεργάτες του, στησύνολη κοινωνική και επαγγελματική εξακτίνωση της ζωής τουκαι πορεύτηκε με βραχίονές του την οικογένειά του, τους πορτοκαλεώνες του, την εργασία του στον ΟΤΕ.
Φιλότιμος, φιλαλήθης, έντιμος, απλός, φιλάνθρωπος, ανεξίκακος, ίστατο με σεβασμό στα Όσια και τα Ιερά του Γένους και της Εκκλησίας μας, δίνοντας το παρών σε χαρές και λύπες. Από τον δικό μας επίγειο βίο, ανέρχεται πλέον η ψυχή του στον κόσμο της αιωνιότητας «ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος». Εκεί, στη χώρα των εν ετέρα μορφή ζώντων, θα αυλίζεταιμέσα στη Χάρη και το Θείον έλεος της ζωής, που φωτίζεται από το αΐδιον, ανέσπερον και άκτιστον φως της τρισηλίουΘεότητος.
Ο άνθρωπος γεννάται, το πρώτον, όταν έρχεται εις τον κόσμο, το δεύτερον όταν βαπτίζεται και λαμβάνει «δυνάμει» τας πλουσίας δωρεάς του Παρακλήτου, για να τας καταστήσει«εν ενεργεία», μέσα από τον πνευματικό του αγώνα, και το τρίτον όταν η ψυχή του ανέρχεται εις την αόρατον αιωνιότητα, χωριζομένη του φθαρτού σώματος που εισέρχεται «εἰς γῆν ἐξἧς ἐλήφθη».
Η ψυχή ανέρχεται εις τον αόρατο και νοητό κόσμο.Εκεί θα πορευθούμε όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως, ασχέτως από τα πιστεύματα, τις ιδεολογικές, τις νομικές ή όποιες άλλες θεωρητικές προσεγγίσεις. Το ζητούμενο είναι εάν θα βρεθούμε εις την αιωνιότητα του σκότους ή εις την αιωνιότητα του Φωτός της Χάριτος του Χριστού, όπου πορεύεται για να αυλισθεί η ψυχή του αδελφού Θεοχάρη, χάρη στον προσωπικό και συλλογικό του προσπορισμό, επί της κλίμακος των εν Χριστώ αρετών.
Δεν είναι πνευματικά απροϋπόθετο το γεγονός ότι, ο μακαριστός Θεοχάρης, δοκιμαζόμενος, υπέμεινε την ασθένειά του καρτερικά, εν προσευχή, με τη βοήθεια του Αγίου Νικηφόρου του Λεπρού, για ένα τέταρτο του αιώνα και φεύγει από τον ορατό μας κόσμο, έξι περίπου μήνες μετά την ανθρωπίνως απροσδόκητη, γι’ αυτόν τουλάχιστον τον καιρό, παμψηφεί εκλογή του υιού του Δαμασκηνού εις Επίσκοπον, από την Αγία και Ιερά Σύνοδο, προτάσει του Παναγιωτάτου Οικουμενικού μας Πατριάρχου.
Γενναιόδωρος ο οβολός των ουρανών εις τον αδελφό μας Θεοχάρη. Αιωνία του η μνήμη.
